با مارک خارجی میخواهند شخصیت پیدا کنند.

جوانی خصوصیات خاص خود را دارد که هیچ گریزی از آن نیست، یکی از نیازهایی که به شکل مستقیم با سن جوانی ارتباط دارد، نیاز به آراستگی است به طوری که کلیه جامعه شناسان و روان شناسان متفق القول هستند که جوانان در سنی خاص نیاز به پوشیدن انواع خاصی از لباس و آرایش مو را دارند که حس خود نمایی آنان را تا حد زیادی مرتفع ساخته و از طرفی دارای رنگ های شاد و جذاب باشد.

از طرفی دین مبین اسلام نیز همواره بر آراستگی تاکید کرده و به آن توجهات خاصی داشته است، اما مرز بین آراستگی و آنچه به عنوان "خود نمایی غیر معقول" شناخته می شود چیست؟بسیاری معتقدند که معیارهای زیبایی در قرن بیست و یکم تغییر کرده و دیگر معیارهایی که در گذشته وجود داشت، به طور کلی از میان رفته است.از طرفی امروزه برندها هم ماجرای پیچیده ای است که این روزها جیب خیلی ها را خالی و صد البته جیب دیگران را پر می کند.

آیا جوانان ایرانی دنباله رو مد لباس هستند؟

برخی معتقدند شخصا دنبال مد نیستیم، چون دوست نداریم شبیه دیگران باشیم. برای همین هم تمام لباسهایمان مارک دار هستند; البته از هر مارکی هم خرید نمی کنیم. ترجیح می دهیم به جای جیوردانو و بوسینی، از بنتون یا ورساچه خرید کنیم. مد ها در ایران، همیشه از طریق ماهواره و برنامه های تلویزیونی آنها، رواج داده می شوند. بعد مغازه دارها و تولیدی ها دنبال این طرح ها می روند و تا جایی که بتوانند آنها را پیاده می کنند، یعنی تا جایی که صدای اکثریت جامعه بلند نشود. بعد از رواج اولیه مد، آن قدر این نوع لباس ها در جامعه زیاد می شود که اکثر مردم مجبور می شوند از آنها استفاده کنند.

کدام مارک، چه کسانی، کجا؟

مدها، علاوه بر طرح های متفاوت، بر اساس مارک های مهم نیز شناخته می شوند. برای برخی حتی این که لباس را از کجا خریده اند نیز اهمیت دارد. کسانی که دنبال مد هستند، عقلشان به چشمشان است و فقط می خواهند با ظاهرشان مطرح شوند. مد برای کسانی مهم است که چیزی برای عرضه به جامعه ندارند.گرچه هزینه پیروی از مد، مارک تا مارک و مغازه تا مغازه متفاوت است اما معمولا کسانی که دنبال مد هستند، نسبت به سایرین هزینه های بیشتری برای به روز نگه داشتن پوشش خود باید بپردازند.

بسیاری، پاساژها را در تعیین مسیر مد در ایران مهم می دانند

آنچه در ظاهر جوانان ایرانی دیده می شود، نوعی از پوشش تقریبا مشابه است که می توان نام مد را روی آن گذاشت، اما برخورد خانواده ها با این پدیده، تفاوت های زیادی با یکدیگر دارد.

خانواده ای که اصل
 و نسب و تاریخ ایران را نداند خواه ناخواه تحت تاثیر فرهنگ ماهواره ای 
قرار می‌گیرد غافل از اینکه توجه کند آیا کالایی که به اسم برند خریداری می
 کند برند واقعی است یا مارک دوزی لباس ایرانی است

 "کسی که عاقل باشد، پولش را خرج لباس و کفش و اینجور چیز ها نمی کند. اما جوان ها، از اینکه دنبال این چیزها بروند، لذت می برند و از وقت و درس و کار و زندگی می زنند تا یک ربع بیشتر به سر و وضعشان برسند البته همه بچه ها اینطور نیستند که به دنبال این مسائل بروند، معمولا کسانی دنبال مد هستند که از تربیت درستی برخوردار نیستند و نمی توانند تشخیص بدهند که چطور باید لباس بپوشند در این زمینه کنترل باید باشد، در غیر این صورت دیگر هیچ ارزش پوششی در جامعه باقی نمی ماند. البته امروز این قدر این موضوع درجامعه عادی شده، که شما اگر بخواهید جلوی بچه تان را بگیرید، همه فکر می کنند شما دارید اشتباه می کنید."

تولید داخلی با مارک خارجی

گرایش به استفاده از تولیدات خارجی در جامعه امروز امری بسیار مشهود است که باید برای رقابت با بازار این کالاها تولید کنندگان داخلی، کیفیت، تنوع و تبلیغات را مورد توجه قرار دهند. اما نکته قابل توجه اینجاست آیا واقعا کیفیت کالاهای خارجی بهتر از ایرانی است؟ آیا واقعا جنسی که امروز مشتریان به اسم برند خریداری می‌کنند تولید خارج است یا مارک خارجی بر روی آن نصب شده و متاسفانه خریداران به دلیل عدم اطمینان از پوشاک داخلی با دیدن مارک خارجی، فریب می خورند؟

برای مثال می‌توان گفت که ترکیه مسیر مد در ایران را هدایت می‌کند، فروشندگان و تولید کنندگان ایرانی که در گسترش برند نقش مهمی را ایفا می‌کنند با سفر به ترکیه و وارد کردن پوشاک قاچاق به داخل کشور با الگوبرداری از مدل‌های خارجی شروع به تولید می‌کنند و در نهایت با چسباندن یک مارک، لباس ایرانی را به لباس ترک تبدیل می‌کنند. این جنس با قیمتی بالاتر به فروش می‌رسد که این مسئله ناشی از عدم آشنایی جوانان با موضوع برند و مارک یا عدم اعتماد آنها به کالای ایرانی است.

پاسخ این سوال که چرا جوانان در مقابل پدیده‌های فرهنگی و اجتماعی از جمله برندگرایی مقاومت نمی‌کنند این است که تفکر برتری کالای خارجی از ایرانی از دیدگاه خانواده نشات می‌گیرد. خانواده ای که اصل و نسب و تاریخ ایران را نداند خواه ناخواه تحت تاثیر فرهنگ ماهواره ای قرار می‌گیرد غافل از اینکه توجه کند آیا کالایی که به اسم برند خریداری می کند برند واقعی است یا مارک دوزی لباس ایرانی است.

وقتی جنسی بی‌کیفیت را فقط به خاطر این‌که یک مارک روی آن دوخته شده، می‌خریم در واقع به شعور خودمان توهین نکرده‌ایم؟!

متاسفانه گرایش به پوشاک خارجی در میان جوانان ایرانی به حدی رواج یافته است که تولید کنندگان داخلی برای فروش اجناس خود به ترفندهای مختلفی مانند خریداری برچسب برندهای معروف در بازار متوسل می‌شوند؛ یعنی آنها را خریداری و پس از چسباندن به لباس‌های تولید داخل به فروش می‌رسانند و افراد نیز بدون توجه به این موضوع صرف اینکه برند خارجی است آن را با قیمت‌های گزاف خریداری می‌کنند.

وقتی جنسی بی‌کیفیت را فقط به خاطر این‌که یک مارک روی آن دوخته شده، می‌خریم در واقع به شعور خودمان توهین نکرده‌ایم؟!

واقعیتی است انکارناپذیر که سودجویان کسب سود خود را مرهون برخی ویژگی‌های اخلاقی ناپسند مردم هستند که گمان می‌کنند نصب یک تکه پارچه به نام مارک نشانه شخصیت آنهاست.

به همین دلیل است که آنها پول زیادی را به صرف داشتن یک مارک می‌پردازند و بزودی متوجه جنس بی کیفیت و بنجل آن می‌شوند، حال آن‌که اگر کمی دقت کنیم، ممکن است لباسی چنین مارک‌های دروغین و فریب دهنده را هم نداشته باشد و افزون بر این‌که هزینه کمتری را بر خانواده تحمیل می‌کند، از مرغوبیت لازم هم برخوردار باشد.

به هر حال این نکته را محض یادآوری دوباره تاکید می‌کنیم که به شعور خودمان احترام بگذاریم و فریب مارک‌های جعلی دروغین و راستین را نخوریم و اجناس مورد نیازمان را فقط بر اساس کیفیت آن انتخاب کنیم.