
خداوند خالق زیبایی است وزیبایی دوستی صفت لاینفک ذات اقدس الهی است! ولی آیا تا به حال فکرکرده ایم که منظور چه نوع زیبایی است؟ اصلا زیبایی به کدام قیمت را خداوند دوست دارد وخریدار آن است؟!!
همه میدانیم که هر ویژگی وصفتی زمانی باارزش وگرانبهاست که ذاتی ودرونی باشد وبه قولی واقعی باشد نه مجازی وعاریه ای!!
به این معنا که اگر ما همه ی سعی خود را برای زیبایی ظاهرمان انجام دهیم ونهایتا آن را صرف امور نه چندان مشروع کنیم دیگر نمیتوانیم ادعاکنیم زیبا هستیم چراکه نفس کار ونیت نه چندان زیبای ما آن ظاهر زیبا را هم بی قدروقیمت میکند.
مشکل اینجاست که ما همیشه فقط زیبایی ظاهری به چشممان می آید وبه خودمان زحمتی برای درک زیبایی های درونی آدم های اطرافمان نمی دهیم ونمی خواهیم قبول کنیم این دومی از اولی باارزش تر است اگر بهایی را که باید به آن بدهیم.
کلیپس، چکمه و.... شما هم حتما این کلمات را اخیرا زیاد در شبکه های اجتماعی و پیامک ها خوانده اید،
طنزهایی که قطعا دخترانه نیستند
"دختر چیست؟ حدفاصل میان چکمه و کلیپس" از این دست مطالب و جوک ها که قطعا در زمره طنز سخیف جای می گیرند در شبکه های اجتماعی، ابزارهای گفتگوی اینترنتی و پیامک ها بسیار باب شده است اما قطعا به راحتی نمی توان از کنار آنها گذشت.
نمی خواهیم بگوییم در پشت پرده این مطالب حتما دست های مغرضی وجود دارند اما حتما دست های پنهان معانی و اثرات اجتماعی موجود هستند. این مضامین هر چند که محتوای طنز داشته باشند اما دارای اثرات و پیام هایی هستند. به طور کل جوک ها و پیامک ها نمودی از فرهنگ جامعه و خروجی ای از درون آن می باشند و البته در ادامه دارای تاثیر بر ابعاد و شکل گیری فرهنگ آن جامعه هستند. در واقع جوک ها و خنده های ناشی از آن می توانند دارای تحلیل های معناشناسی، جامعه شناسی و روانشناسی باشند
باید آرایش داشته باشد، لباس
بدن نما بپوشد یا آراستگی او به چشم آید؟ وقتی از میان جمعیت چند ده نفره
دانشجوها یک دختر به عنوان خوش تیپ ترین انتخاب می شود!
دانشگاه ها به انقلابی فرهنگی در وجوه خود احتیاج دارند این مورد با گذشت بیش از سی و پنج سال از انقلاب اسلامی هنوز به چشم می آید. دروسی که هنوز بومی نشده اند و رنگ و بوی غربی و غیر کاربردی آن با توجه به فرهنگ و آداب ایرانی بر فضای علمی غلبه دارد جای خود دارد اما این روزها حتی محیط فرهنگی دانشگاه ها نیز آنطور که باید نیست.
محیطی که به دلیل فضای جوان دانشگاه بسیار قابل اهمیت است اما مسمومیتی که این روزها دچار آن هستیم نه تنها فضای فرهنگی جامعه را دچار آسیب می کند بلکه فضای علمی را هم با خدشه روبرو می کند و پتانسیل آن راهدر می دهد.
گوشه هایی از این فضا را می توان در جوک ها و طنزهای تصویری که در شبکه های اجتماعی رد و بدل می شود مشاهده کرد از جمله این مفهوم که دختری که در ابتدای ورود به دانشگاه صورتی دخترانه دارد و در ترم آخر این صورت رنگ و بوی زنانه و غیر متعارف به خود گرفته است اما فضای این جوک ها در محیط حقیقی تاسف برانگیز تر است، فسادهایی در محیط دانشگاه جریان دارد که نمی توان به وضوح در این مقال بدان اشاره داشت از دوستی های معمولی تا روابط بی قید و شرط.
از طرفی دین مبین اسلام نیز همواره بر آراستگی تاکید کرده و به آن توجهات خاصی داشته است، اما مرز بین آراستگی و آنچه به عنوان "خود نمایی غیر معقول" شناخته می شود چیست؟بسیاری معتقدند که معیارهای زیبایی در قرن بیست و یکم تغییر کرده و دیگر معیارهایی که در گذشته وجود داشت، به طور کلی از میان رفته است.از طرفی امروزه برندها هم ماجرای پیچیده ای است که این روزها جیب خیلی ها را خالی و صد البته جیب دیگران را پر می کند.
هر چند بدحجابی بسیاری از زنان و دختران با انگیزه مخالفت آنها با دین نیست و تنها نوعی بی توجهی و سهل انگاری است، ولی با دقت و تامل در این ناهنجاری اجتماعی در می یابیم که اخیرا عواملی سبب افزایش فوق العاده بدحجابی در سطح جامعه شده است که اگر آگاهی های کافی نسبت به این معضل اجتماعی و پیامدهای منفی ناشی ازآن به مردم داده نشود، بدون شک در آینده نزدیک با مشکلات بزرگتری روبرو خواهیم شد.
بدون شک در عصر ما که بعضی آن را عصر برهنگی و آزادی جنسی نامیده اند و بی بندوباری زنان را جزیی از آزادی آنان می دانند، سخن گفتن از بدحجابی و پیامدهای آن برای برخی ناخوشایند و چه بسا مخالف تمدن و پیشرفت باشد! مفاسد بی شمار و مشکلات و گرفتاریهای اخلاقی روزافزون که از این آزادیهای بی قید و شرط به وجود آمده، سبب شده که تدریجا این مساله به عنوان یک معضل اساسی اجتماعی مطرح گردد؛ چرا که بی حجابی علت اصلی رواج فساد اخلاقی در جامعه است و فساد اخلاقی مهمترین عامل انحطاط و نابودی فرهنگ یک جامعه به شمار می آید.
ساپورت؛ برخی هم به آن لگ می گویند و
این اسم دوم خود بازگوی تمام جوانب این پوشش است لگ در زبان انگلیسی به
معنای پا است. و این پوشش بیش از اینکه حجاب باشد ابزاری است برای خود
نمایی بیشتر پا.
ساپورت از اواخر سال 91 جای خود را در میان سبد پوشش برخی از زنان تهرانی و سایر شهرها باز کرد و در تابستان 92 پوششی فراگیر در میان این قشر شد. نوع این پوشش طوری است که شکل پا کاملا در آن خودنمایی می کند و به نوعی که برخی یاد کرده اند می توان آن را پروژه حذف شلوار از زیر مانتو نامید و این عنوان با نوعی از این جوراب ها که رنگ پا هستند کاملا جلوه پیدا کرده است. بعضا خانم هایی دیده می شوند که از نگاهی گذرا و دور گویا فقط یک مانتو بر تن دارند.
اما ساپورت با رنگ های گوناگونش، اکنون مدل و نقش های متفاوتی نیز دارد تا بتواند زیبایی بیشتر و در حقیقت نگاه های بیشتری را به خود جلب کند. از کاربردهای ساپورت در ویکی پدیا برای گرم نگه داشتن پاها، جلوگیری از سائیدگی در فعالیت هایی مانند ورزش، و یا برای زیبایی و مد اشاره شده است و آنچه هیچ جایی در تعریف این پوشش ندارد استفاده برای حجاب است. موضوعی که دیری است با پوشش زنان ما آمیخته است اما ساپورت معنایی کاملا مخالف آن دارد.
این روزها هوا غبار آلود است.. هوای تهران،مشهد،شیراز و ایرانم!، این روزها حال و هوای شهرمان بوی تعفن گرفته است ، همانجا که مردمش روزی برای آزادی اسلامی انقلاب کردند اما این روزها دیگر بویی از آزادی اسلامی نمی آید،ایرانی که وجب به وجبش خون هزاران شهید ریخته شده است نه برای اینکه برنج و میوه ارزان شود بلکه بی حیایی ارزان نشود. گفتم شهید! راستی اگر شهدا زنده بودند و این بی بند و باری ها را میدیدند چه میکردند؟
تا چند سال اخیر عبارت هایی مثل نامزد کردیم،جشن عقد گرفتیم،جهیزیه دادیم و پاگشاکنان و ... را می شنیدیم و برای زوجها آرزوی خوشبختی می کردیم اما امروز چیزهایی میشونیم مثل دوسال است با فلانی ام ،چند وقته بهم بی اهمیت شده میخوام باهاش کات کنم و برم سراغ یکی دیگه و جملاتی از این قبیل که جای تاسف دارد.