امام
صادق (علیه السلام )فرموده اند :«کسى که در ماه رمضان آمرزیده نگردد تا رمضان
آینده آمرزیده نمىگردد؛ مگر این که روز عرفه را درک کند» عرفات، نام منطقه وسیعى است با مساحت حدود 18 کیلومتر
مربع در شرق مکه معظمه، اندکى متمایل به جنوب که در میان راه طائف و مکه قرار
گرفته است. زائران بیتالله الحرام در روز عرفه - نهم ذى حجّه - از ظهر تا غروب در
این منطقه حضور دارند. در نقلى آمده است که آدم و حوّا(علیه السلام) پس از هبوط از
بهشت و آمدن به کره خاکى، در این سرزمین همدیگر را یافتند و به همین دلیل، این
منطقه «عرفات» و این روز «عرفه» نام گرفته است. چنین گفته اند که جبرائیل علیه
السلام هنگامی که مناسک را به ابراهیم می آموخت ، چون به عرفه رسید به او گفت
«عرفت» و او پاسخ داد آری ، لذا به این نام خوانده شد و نیز گفته اند سبب آن این است
که مردم از این جایگاه به گناه خوداعتراف میکنند و بعضی آن را جهت تحمل صبر و رنجی
میدانند که برای رسیدن به آن باید متحمل شد . چرا که یکی از معانی «عرف » صبر و
شکیبایی و تحمل است . عرفه، از عیدهاى بزرگ است؛ هر چند عید نامیده نشده است و
روزى است که حق تعالى بندگان خویش را به عبادت و طاعت خود دعوت کرده،سفره جود و
احسان خود را براى آنها گسترده است. شیطان دراین روز، از همه اوقات خوارتر وحقیرتر
وخشمناکتر است.
