چرا بر معصیت اصرار داریم؟
مگر در غیبت آقا چه کردیم؟
که شوق وعده ی دیدار داریم
زبانی گاه در بیهوده و لغو
گهی در ذکر و استغفار داریم
اگر که آبرویی مانده از ما
ز نام عترت اطهار داریم
هجوم ، همهمه ها ، هل ، هوار ، آهوها
برای دیدن تو بی قرار آهوها
زده گریز از این روزگاز پر آزار
هزار زائر زار و نزار ، آهوها
دخیل بسته به این پنجره به استیصال
به مهربانیت امیدوار ، آهوها
غرص گله ست از این روزگاز پیش شما
که خسته اند از این روزگار آهوها
سر برکند حسین(ع)و بگوید : حساب شد
« بسیج لشگر مخلص خداست که دفتر تشکیل آن را همه مجاهدان از اولین تا آخرین امضاء نموده اند».
امام خمینی
پنجم آذر ماه سال روز تشکیل نهاد بسیج به فرمان حضرت امام خمینی (ره) است و همین ایام بهانه ای شد تا بار دیگر نظری بیندازیم به نقش مسؤولیت های سنگین این نهاد که محدوده آن را همه کسانی تشکیل می دهند که دل در گرو تحقق اهداف و آرمان های بلند امام راحل(ره) و عملی شدن شعارهای نجات بخش انقلاب اسلامی دارند و در هر زمان با درک شرایط و موقعیت انقلاب و کشور از هیچ گونه خدمت و یاری رسانی به نظام و کشور دریغ نمی ورزند.
به راستی که بسیج و گرامی داشت مقام و جایگاه آن با برگزاری سمینارها و یا تعارفات معمولی در حالی که هیچ تلاشی برای به فعلیت رساندن نیروی عظیم نهفته در وجود بسیجیان صورت نگیرد راهی به جایی نخواهد برد.
حیثیت امروز نظام، تا حد زیادی مدیون بسیج و حضور همه جانبه مردم در آن بوده است، حتی تصاحب قدرت جهانی اسلامی با بسیج همه جانبه و فراگیر در جهان میسر خواهد بود به گفته امام راحل، این امر شدنی است و باید به دنبال تحقق یافتن آن بود.
بسیج در صورتی می تواند نهادی جامع و شامل جهات متعدد و پایدار شناخته شود که نیازهای دایمی و باورها و ارزش های فرهنگی پدید آورنده آن به روشنی تعریف شوند، این نیازها ممکن است اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و یا نظامی باشند.
به فرموده امام(ره) « بسیج شجره طیبه و درخت تناور و پر ثمری است که شکوفه های آن بوی بهار وصل و طراوت یقین و حدیث عشق می دهد، بسیج مدرسه عشق و مکتب شاهدان و شهیدان گمنامی است که پیروانش بر گلدسته های رفیع آن، اذان شهادت و رشادت سر داده اند. بسیج میقات پا برهنگان معراج اندیشه پاک اسلامی است که تربیت یافتگان آن، نام و نشانی در گمنامی و بی نشانی گرفته اند.»(1)
از دیدگاه امام بسیجی کسی است که در عمل علاقه خود را به پیشرفت و حفظ و گسترش اقتدار نظام اسلامی و شأن و حیثیت ملت مسلمان نشان دهد. یعنی بسیجی بودن معیار و ملاکی است که بر اساس آن میزان تعهد اعضای آن به اصول و آرمان های انقلابی سنجیده می شود.
امشب شب یلداست، شبی که ریشه در فرهنگ کهن ایرانی دارد، یلدایتـان مبارک....
دیر زمانی است که مردمان ایرانی و بسیاری از جوامع دیگر، در آغاز فصل
زمستان مراسمی را جشن می گیرند که در میان اقوام گوناگون، نامها و
انگیزههای متفاوتی دارد. در ایران و سرزمینهای همفرهنگ مجاور، از شب
آغاز زمستان با نام «شب چله» یا «شب یلدا» نام میبرند که همزمان با شب
انقلاب زمستانی است. به علت دقت گاه شماری ایرانی و انطباق کامل آن با
تقویم طبیعی، همواره و در همه سالها، انقلاب زمستانی برابر با شامگاه
سیام آذر و بامداد یکم دی است.
هر چند امروزه برخی به اشتباه بر این گمانند که مراسم شب چله برای رفع
نحوست بلندترین شب سال برگزار میشود؛ اما میدانیم که در باورهای کهن
ایرانی هیچ روز و شبی، نحس و بد یوم شناخته نمیشده است. جشن شب چله، همچون
بسیاری از آیینهای ایرانی، ریشه در رویدادی کیهانی دارد.
خورشید در حرکت سالانه خود، در آخر پاییز به پایینترین نقطه افق جنوب
شرقی میرسد که موجب کوتاه شدن طول روز و افزایش زمان تاریکی شب میشود.
اما از آغاز زمستان یا انقلاب زمستانی، خورشید دگربار بسوی شمال شرقی باز
میگردد که نتیجه آن افزایش روشنایی روز و کاهش شب است. به عبارت دیگر، در
ششماهه آغاز تابستان تا آغاز زمستان، در هر شبانهروز خورشید اندکی
پایینتر از محل پیشین خود در افق طلوع میکند تا در نهایت در آغاز زمستان
به پایینترین حد جنوبی خود با فاصله 5/23 درجه از شرق یا نقطه اعتدالین
برسد.
شب یلدایم اگر باتو سپر شد یلداست
یا اگر این شب من باتو سحر شد یلداست
ما که عمری زده ایم دم زِ فراق تو، اگر..
..بعد از این شام سیه خَتمِ سفر شد یلداست
ما که خود چله نشین تو شدیم آقاجان
این شب چله اگر از تو خبر شد یلداست
شب نشینی و کنار دِگران خوب اما..
..با تو و عشق تو گر جمله به سر شد یلداست
ای خدایِ کرم و جود و محبت مهدی(عج)
از کرم، بر من اگر از تو نظر شد یلداست
همچنان آل علی در خطر تهدیداند
آن دمی که زِ شما دفع خطر شد یلداست
چون شهیدان تو ای شَهدِ شهادت نوشان..
..سینه ام گر به دفاع از تو سپر شد یلداست
حرف آخر، اگر این چشم من ای صاحب اشک..
..امشبی بَهرِ غَمِ جَدّ تو تَر شد یلداست
التماس دعا